numer podkładu: 6750
Nie wie nikt (akustycznie)
MONIKA URLIK - młoda wokalistka, o charakterystycznym i jedynym tak brzmiącym głosie w Polsce. Zwyciężczyni międzynarodowego festiwalu VENA, laureatka TOP TRENDY 2006 i wielu innych konkursów i festiwali. Urodziła się 1 lipca 1983 roku w Dzierżoniowie. W wieku 9 lat rozpoczęła naukę gry na skrzypcach w tamtejszej Państwowej Szkole Muzycznej imienia W. Killara. W 1998 kontynuowała naukę gry na skrzypcach w Państwowym Liceum Muzycznym imienia K. Szymanowskiego we Wrocławiu. W tym czasie rozpoczęła swoją twórczość artystyczną jako kompozytorka, aranżer oraz wokalistka. Od roku 1999 zdobyła laury podczas wielu konkursów i festiwali, m.in Szansa na sukces Warszawa 2000 - wyróżnienie, Festiwal Schola Cantorum Kalisz 2000 - specjalne wyróżnienie przyznane po raz pierwszy dla solisty za wykonanie partii solowych, Finał Szansy na sukces Sala Kongresowa Warszawa 2002 - II nagroda punktacja. W tym czasie brała udział w programach telewizyjnych - 'Droga do gwiazd', czy 'Pytanie na śniadanie'. Od 2003 roku rozpoczęła współpracę z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Kaliskiej. Uwieńczeniem współpracy był koncert z okazji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w Teatrze im. Bogusławskiego w Kaliszu. Tworzy grupę 'Alebabki', która osiąga sukcesy na konkursie piosenki A. Osieckiej oraz występując w repertuarze Jonasza Kofty, Stanisława Soyki oraz Republiki w Teatrze Collegium Nobilium w Warszawie. Obecnie pracuje nad solową płytą oraz promocją materiału. Oto podkład do utworu należącego do ścieżki dźwiękowej serialu 'Prawo Agaty' - NIE WIE NIKT. Polecamy!
Fragment tekstu:NIE WIE NIKT - Monika Urlik (Muz. i sł.: Monika Urlik) Tonacja F-dur Jesteś sam, gdy zapada zmrok, będziesz sam, gdy twe życie przeminie. W starej szybie odbija się wzrok kogoś, kto od lat tak żyje. Nie zagłuszy ciszy wina smak, nie pomniejszy żalu pusta butelka... I rozumiesz, że przyjaciół brak, gdy - jak kruche szkło - serce pęka. Nie wie nikt, co się może stać. Nie wie nikt, co się jeszcze zdarzy. Gdy ból skrzywi bladą twarz, to i tak zostaniemy z tym sa...