numer podkładu: 1922
Nic nie może wiecznie trwać
NIC NIE MOŻE WIECZNIE TRWAĆ - Anna Jantar Wtedy dziwisz się, że tak kocham nieprzytomnie, Jak by zaraz świat miał się skończyć... Wtedy pytasz mnie: czemu rzucam się, jak w ogień, Wprost w ramiona twe? Myślę sobie: Nic nie może przecież wiecznie trwać, Co zesłał los, trzeba będzie stracić. Nic nie może przecież wiecznie trwać, Za miłość też przyjdzie kiedyś nam zapłacić.
Fragment tekstu:NIC NIE MOŻE WIECZNIE TRWAĆ - Anna Jantar Znajomy adres, te same schody i nagłych przestrachów drzwi, A może to wszystko się śni? Zwyczajne kwiaty na parapecie, po kątach też zwykły kurz, A jeśli to przepadło już? Lęk, głuchy lęk na dnie skryty gdzieś... Wtedy dziwisz się, że tak kocham nieprzytomnie, Jak by zaraz świat miał się skończyć... Wtedy pytasz mnie: czemu rzucam się, jak w ogień, Wprost w ramiona twe? Myślę sobie: Nic nie może przecież wiec...